خدمت بی‌منت گروه‌های جهادی؛ از بسته‌های معیشتی تا تعمیر خانه‌ها
احمدیان، مسئول گروه جهادی شهدا در شهرستان مدستان، جوانی ۳۲ ساله است که با همراهی تعدادی از دوستانش، این گروه را در دوران کرونا تأسیس کرد.
به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، با انگیزه‌ای انسان‌دوستانه و ایمانی، او و همکارانش از یک گروه ۵ نفره به جمعیتی ۵۰ نفره گسترش یافتند که امروز به ۵۰ خانوار نیازمند خدمات متنوعی از جمله بسته‌های معیشتی، تعمیرات منزل و کمک‌های درمانی ارائه می‌دهند. احمدیان بر شفافیت و مردمی بودن کمک‌ها تأکید دارد و امیدوار است با حمایت بیشتر، زمینه اشتغال و خودکفایی نیازمندان را فراهم کند.
احمدیان، مسئول گروه جهادی شهدا، از شکل‌گیری این گروه در بحبوحه کرونا گفت: «اوایل فقط پنج نفر بودیم که دور هم نشستیم و فکر کردیم چطور می‌توانیم کار خیری برای مردم انجام دهیم. ایده‌مان ساده بود: کمک به نیازمندان در حد توانمان. امروز گروه ما به ۵۰ عضو فعال رسیده و پنجاه خانوار را تحت پوشش دارد.»
وی درباره فعالیت‌های گروه توضیح داد: «بسته‌های معیشتی ماهانه، کمک به تعمیرات منازل، تهیه لوازم ضروری مانند تخت بیمارستانی یا کولر، و حتی ارائه خدمات نجاری از جمله اقدامات ماست. سعی می‌کنیم با کمترین هزینه، بیشترین کمک را به نیازمندان برسانیم. اگر کاری از دستمان خارج باشد، آن را به نهادهای مرتبط ارجاع می‌دهیم.»
احمدیان با اشاره به محدوده فعالیت گروه گفت: «تمرکز ما روی شهرستان مدستان و روستاهای اطراف است. این منطقه محرومیت‌های زیادی دارد، از کمبود آب گرفته تا نیازهای درمانی. حتی برای خانواده‌هایی که وسایل خانه ندارند، سعی می‌کنیم لوازم ضروری را تهیه کنیم. هر جا ببینیم نیازی هست، وارد می‌شویم.»
وی درباره تأمین منابع مالی گفت: «هزینه‌ها را از طریق کمک‌های مردمی و خیرین تأمین می‌کنیم. بعضی‌ها ماهانه کمک می‌کنند، بعضی‌ها دو ماه یک بار. برای شفافیت، تمام اقدامات را فیلمبرداری و در گروه‌های واتساپ برای خیرین ارسال می‌کنیم. مثلاً اگر خانه‌ای را رنگ می‌زنیم، عکس قبل و بعد را می‌فرستیم تا بدانند کمک‌هایشان چطور مصرف شده.»
این فعال جهادی درباره همکاری با نهادها افزود: «با بنیاد برکت و برخی خیریه‌ها همکاری داشته‌ایم، مثلاً در پخت غذای نذری یا توزیع بسته‌های معیشتی. اما ارتباط چندانی با مسئولان محلی نداریم. فقط گاهی با دفتر امام جمعه یا کمیته امداد هماهنگ می‌شویم. متأسفانه برای پروژه‌های اشتغال‌زایی، حمایت نشده‌ایم.»
احمدیان به مشکلات ایجاد اشتغال اشاره کرد: «یک بار برای چند خانوار بی‌بضاعت درخواست وام کردیم تا چرخ‌خیاطی بخرند و خودکفا شوند، اما حمایتی نشد. حتی یک دختر جوان را به عنوان منشی آموزش دادیم، ولی نتوانستیم شغل دائمی برایش فراهم کنیم. اگر مسئولان کمک کنند، می‌توانیم کارگاه‌های کوچک راه بیندازیم.»
وی در پاسخ به سؤال درباره صندوق قرض‌الحسنه گفت: «هنوز چنین صندوقی راه‌اندازی نکرده‌ایم، چون منابع مالی محدود است. اما هدف بلندمدت‌مان این است که با کمک خیرین، زمینه درآمدزایی برای نیازمندان را فراهم کنیم تا وابستگیشان به کمک‌های ماهانه کمتر شود.»
احمدیان در پایان با بیان اینکه ۳۲ سال دارد، گفت: «انگیزه‌ام از شروع این کار، رسالت انسانی و دینی بود. امروز خوشحالم که گروه کوچک ما تبدیل به شبکه‌ای از کمک‌رسانی شده است. اگر مردم و مسئولان بیشتر همراهی کنند، می‌توانیم خدماتمان را گسترش دهیم و به محرومیت‌زدایی واقعی برسیم.»
منبع: مامردم
