طیبه بازرگان اظهار کرد: «دختری زاده روستا هستم که از جوانی شیفته هنر قالیبافی شدم. این علاقه مرا به سمت یادگیری و آموزش این هنر سوق داد. امروز تابلوفرش‌هایی که می‌بافم نه تنها در ایران، بلکه در کشورهایی مانند کانادا نیز مورد استقبال قرار گرفته‌اند.»
به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، وی با اشاره به کارآفرینی و آموزش به دیگران افزود: «توانسته‌ام گروهی از بانوان را گرد هم بیاورم و با همکاری آن‌ها آثاری بدیع خلق کنیم.»
بازرگان درباره شروع کارش گفت: «سال ۷۶ در نوجوانی به روستایی دیگر رفتم و با قالیبافی آشنا شدم. همانجا چند گره زدم و شیفته این هنر شدم. تصمیم گرفتم روزی زنان را از زیرزمین‌های تاریک قالیبافی به فضایی بهتر بیاورم.»
وی ادامه داد: «با حمایت پدرم و آموزش‌های رایگان جهاد کشاورزی، قالیبافی را آموختم و به دیگران نیز آموزش دادم. اینگونه بود که گروهی از زنان روستایی با همکاری هم به درآمدزایی رسیدیم.»
بازرگان درباره انتقال کارش به شهر گفت: «بعد از ۱۱ سال کار در روستا، تصمیم گرفتم کارگاه خودم را در بجنورد تأسیس کنم. شرکت یاس را راه‌اندازی کردم و از آن زمان تاکنون مشغول تولید فرش، تابلوفرش و گلیم هستم.»
وی درباره نام شرکتش توضیح داد: «به حضرت زهرا (س) علاقه زیادی دارم و نام یاس را به همین دلیل انتخاب کردم.»
این کارآفرین جوان درباره همکاری با زنان روستایی گفت: «کار تابلوفرش برای زنان روستایی جذاب بود، چون دارهای کوچک‌تری داشت و تمیزتر بود. آن زمان در روستای ما قالیبافی مرسوم نبود و این کار برای زنان تازگی داشت.»
وی افزود: «امروز دستمزد بافنده‌ها نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته و کارگاه‌ها به صورت حرفه‌ای‌تر فعالیت می‌کنند.»
بازرگان درباره چالش‌های کارش گفت: «وقتی به بجنورد آمدم، هیچ آشنایی نداشتم و کار را از صفر شروع کردم. چندین بار به نقطه صفر رسیدم، اما با تلاش و پشتکار ادامه دادم.»
وی درباره یکی از خاطرات سخت کارش گفت: «یک بار برای تحویل فوری یک فرش ابریشم دو رو، تا صبح بافتیم و فقط نیم ساعت خوابیدیم. بعد از آن یک هفته استراحت کردیم!»
این کارآفرین جوان درباره وضعیت بافنده‌ها گفت: «تا چند سال پیش قالیبافان بیمه داشتند، اما این طرح متوقف شده است. بسیاری از بافنده‌ها دوست دارند دوباره تحت پوشش بیمه قرار بگیرند. من خودم هم اکنون تحت پوشش بیمه زنان خانه‌دار هستم.»
بازرگان درباره برنامه‌های آینده‌اش گفت: «برای فردای کارم برنامه‌ریزی کرده‌ام. ایده‌هایی دارم که قصد دارم آن‌ها را به ثبت برسانم و با همکاری میراث فرهنگی اجرایی کنم.» او افزود: «به لطف خدا به بسیاری از آرزوهایم رسیده‌ام، از جمله خدمت در حرم امام رضا (ع) و فعالیت در بسیج.»
وی در پایان گفت: «قالیبافی فقط یک کار نیست، عشق به تار و پود زندگی است. هر گره که می‌زنم، عشق به کارم بیشتر می‌شود و دوست دارم نقش زیبای کارم زودتر مشخص شود.»
این کارآفرین جوان تأکید کرد: «برای موفقیت در این راه باید عاشق هنر بود و با تمام وجود تلاش کرد.»
منبع: مامردم
