به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، بین آفرودسواران به «۲۰۰ نفره ها» معروفند. گروهی متشکل از ۲۷۰ آفرودسوار که ۲۰۰ نفر از آن ها در سیل گلستان و لرستان برای خدمت به مردم بسیج شدند. حالا اما هزینه سوخت، سبب شده فقط ۵۰ نفر از اعضای گروه بتوانند خودشان را به مردم سیل‌زده سیستان و بلوچستان برسانند و مرهم آلام شوند.
آفرودها کمی بعدتر با تریلی به منطقه منتقل خواهد شد. گروه مستقلی‌اند اما مدتی است چند نفر از اعضای گروه حامی برخی از برنامه‌های موسسه «طلوع بی‌نشان‌ها» شده‌اند و قرار است همراه این گروه به سیل‌زدگان خدمت کنند.
حمل آفرودها با کفی هزینه‌ساز است و هیچ سهمیه ویژه‌ای هم برای خودروهای داوطلب و امدادی مردمی اعلام‌نشده است. برای همین قرار است هزینه ها تقسیم شود و هر آفرودسوار داوطلب سهمش را خودش پرداخت کند.
امداد به سبک دانشجوی نخبه
«مهداد خاتمی» از دانشجویان نخبه کشور است. ۱۵ مدال جهانی و ۱۷ ثبت اختراع جهانی دارد. به گفته خودش اولین کسی است که مقاله تاثیرات نانو در بتن در جهان را ارائه کرده و معروف‌ترین اختراع او نوعی بتن با کاربرد نظامی برای کشورمان بوده است. دکترای سازه‌های بتنی را از دانشگاه آریزونا دریافت کرده اما افتخار خدمت به مردم، کمتر از آن برایش ارزش ندارد؛ دانشجویی که پروازش به خارج از کشور را فعلاً لغو کرده و خودش را سیستان و بلوچستان رسانده است. او می‌گوید: «در اینستاگرام فیلمی از یک کودک سیستان و بلوچستانی دیدم که می‌گفت ما سردمان است و خانه نداریم. دیگر نتوانستم به هیچ‌چیز دیگری فکر کنم. با چند نفر از دوستان سوار ماشین شدیم، ۲۴ ساعت رانندگی کردیم تا به اینجا برسیم.»
دریکی از شهرک‌های صنعتی چابهار مستقرشده‌اند که از مناطق سیل‌زده دور است. با خودرو با مناطق دور سیل زده ۳ ساعت و با مناطق نزدیک ۴۵ دقیقه فاصله دارد. خاتمی می‌گوید: «نزدیک مناطق اسکان سازمان هلال‌احمر هستیم. هر کاری از دست ما بربیاید و دخالت و موازی کاری در کار امدادگران عزیز نباشد، انجام می‌دهیم.»
به گزارش امیدرسان، سیل مسیرهای دسترسی را محدود و تردد در آن را سخت کرده است. او می‌گوید: «در مسیر که بودیم جاده‌ها و پل‌ها آسیب‌دیده بودند، مانند پل سدیج که خراب‌شده بود و رسیدن ما را یک روز عقب انداخت. با این حال جاده ایرانشهر بهترین جاده برای دسترسی بود.»
هم کمبود سوخت، هم جایگاه سوخت
چند روزی است که رسیده‌اند و منتظر تا آفرودها با کفی برسد: « ۶ نفر از اعضای گروه اینجا هستیم. ماشین‌ها و بقیه اعضا هم جمعه می‌رسند. تا آن موقع به امید خدا اگر شرایط جوی مناسب باشد می‌توانیم اقلام موردنیاز را به مناطق سیل‌زده ببریم. برخی مناطق چنان آب‌گرفتگی دارند که فقط با امداد هوایی و قایق می‌توان کمک فرستاد. تأمین سوخت با توجه به هزینه‌های آن سخت است چه برای ما چه برای قایق‌ها.»
به گزارش امیدرسان، جوان نخبه هم‌وطن، پیشنهادی به مسئولان دارد: «می‌توانند کارت‌های سوخت برای گروه‌های امداد و خیریه‌های فعال حاضر در منطقه تهیه کنند؛ سوخت رایگان یا ارزان‌تر در اختیارشان قرار بگیرد. این بهترین حمایت از آفرودسوارانی است که تمایل دارند و می‌آیند.
البته اینجا مشکل فقط هزینه سوخت نیست. قبل از سیل هم زیرساخت‌های مربوط به جایگاه‌های سوخت بنزین خیلی محدود بود. ماقبل از سیل در مهرماه برای اهدای اقلام تحصیلی به دانش آموزان روستاهای کم برخوردار هم به اینجا آمده بودیم. هر باک آفرود ظرفیت حدود ۸۰ تا ۹۰ لیتر بنزین دارد.
معمولاً یک باک ذخیره هم داریم و ۲ گالن ۲۰ لیتری. بااین‌حال اگر کمک دوستان آفرودسوار بومی ما مثل حاج عظیم و پرویز شهربخش نبود، به مشکل برمی‌خوردیم برای تأمین سوخت. این موضوع هم مهم است؛ دسترسی به جایگاه‌های سوخت.»
مصرف آفرود بیشتر از بقیه ماشین هاست که به گفته خاتمی با توجه حمل بار، برای هر ۱۰۰کیلومتر به ۲۰ لیتر هم می رسد. با این اوصاف به گفته عضو گروه آفرودسواران، میانگین هزینه رفت و برگشت برای آن ها بین ۳ تا ۳ و نیم میلیون تومان خواهد بود. با توجه به شرایط اقلیمی مناطق سیل‌زده معمولاً مسیرها طولانی و دشوار می‌شود و این موضوع می‌تواند مصرف بیشتر سوخت را به دنبال داشته باشد.
هم غذا، هم امکانات
از دشواری دسترسی جاده هرمزگان به سیستان و ایرانشهر و پل‌های تخریب‌شده می‌گوید. از «گابریک» و «سدیج» که آب پایین آمده و منطقه به‌گل‌نشسته است و ساکنان آن علاوه بر وعده‌های گرم غذایی، نیازهایی دارند: «باوجود تخریب راه‌ها و شرایط جوی، آفرودسوارها با کمک و راهنمایی بومیان راه‌بلد که مسیر و خاک محدوده را خوب می‌شناسند، دوای درد هستند. می‌توانیم با سرعت مناسب اقلام را توزیع کنیم. ما از تهران مقادیری چکمه، لباس گرم و پتو آورده بودیم که توزیع کردیم.
چراغ‌قوه، فانوس برقی، بخاری چوب سوز، پوشاک، لوازم بهداشتی، چادر و مواردی مانند این بسیار نیاز است. خوشبختانه آشپزخانه جمعیت طلوع بی‌نشان‌ها از پنجشنبه قرار است دست‌کم هرروز یک یا ۲ وعده‌غذای گرم بین مردم توزیع کنند که برای کمک و خدمت پای‌کار هستیم.»
از گلستان تا سیستان
به گزارش امیدرسان، ۸ سال تجربه آفرودسواری دارد اما رانندگی در شرایط عادی و بحران بسیار از متفاوت است که هر راننده‌ای نمی‌تواند بدون تجربه از عهده آن بربیاید. خاک سیستان و بلوچستان ترکیبی از خاک، ماسه و شن است. این یعنی شرایط دشوار برای رانندگی.
سید مهداد خاتمی اما تجربه حضور در مواقع بحرانی پیش‌ازاین را دارد: «۳ روز در گلستان بودم، ۱۰ روز لرستان و ۲۶ روز خوزستان. به شرایط مناطق سیل‌زده آشنایی دارم و ۱۸ روز هم در خدمت مردم زلزله‌زده کرمانشاه بودم.
فکر می‌کنم باتجربه آن روزها بتوانم در سیستان و بلوچستان کمک‌حال مردم باشم. مردم اینجا خیلی مظلوم، صبور و قانع هستند. به‌ندرت می‌بینیم لب به گله باز کنند. شاید به این دلیل که از قبل، شرایط زندگی آن‌ها را سخت‌کوش و قانع بار آورده است. دلم می‌خواهد به مردم اینجا بگویم دوری و سختی راه باعث شده مردم کمی دیرتر به شما برسند، اما هیچ‌کس شما را فراموش نکرده است.
ما هر کار بتوانیم برایتان انجام می‌دهیم. هر آفرود می‌تواند ۲ و نیم تن وسیله جابه‌جا کند. مسئولان می‌توانند برای توزیع کمک‌های مردمی روی ما حساب کنند.»
یاری به غریب نوازان مهربان
سرپرست این گروه آفرودسوار که ۵ روز است به سیستان و بلوچستان رسیده‌اند، «مهرداد گرجی» است. از برنامه‌ریزی قبلی برای کمک به مناطق سیل‌زده می‌گوید: «در این مدت که ماشین‌ها در مسیر بودند از فرصت استفاده کردیم و با راهنمایی بومیان اینجا مسیرهای جایگزین و شرایط راه‌ها را بررسی کردیم.
این کار کمک می‌کند هم اقلام موردنیاز را به روستاهایی که دورافتاده‌تر هستند برسانیم هم اینکه در صورت لزوم آن‌ها را به محل‌های اسکان منتقل کنیم. این اتفاق قبلا دریکی از روستاهای نزدیک «چمه مهر» خرم‌آباد افتاده بود؛ روستایی صعب‌العبور که تخریب‌شده بود و شکر خدا توانستیم با کمک دوستان آفرودسوار، ساکنان آن را به مناطق امن اسکان ببریم.
خوشبختانه ما قبلاً برای طبیعت‌گردی به سیستان و بلوچستان آمده‌ایم و با آن آشنا هستیم. با توجه به ترکیب گل و ماسه موجود در خاک، اینجا کمی شرایط باتلاقی پیداکرده است به همین دلیل بهتر است با همین ماشین‌ها تردد کرد.»
از حال‌وروز مردم این استان و مناطق سیل‌زده می‌گوید: «قبل از سیل که آمده بودیم کافی بود به هر خانواده‌ای در هرروستایی بگویید غریب هستید و جایی برای ماندن ندارید. به اصرار و محبت شما را مهمان‌خانه‌شان می‌کردند و برایتان یک بز سر می‌بریدند تا پذیرایی کنند.
مردم مهربانی که غریب‌نواز و مهمان‌نواز هستند و به‌راحتی از اندک سرمایه‌هایشان؛ همان دامی که برای مهمان سر می‌برند، دل می‌کنند. این روزها هم خیلی صبور هستند اما این وظیفه ماست که این روزهای سخت، هوای این هم‌وطن‌های بهتر از دسته‌گلمان را داشته باشیم.»
انتهای پیام/
