به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، طبق آمارها، در یازده ماهه سال ۱۴۰۲، بیش از ۶۶۶ هزار تن محصول شکر به ارزش ۴۳۴ میلیون دلار وارد کشور شد.
این رقم به لحاظ وزنی ۴۷ درصد و به لحاظ ارزش ۳۶ درصد نسبت به سال گذشته کاهش داشته است. لذا حمایت دولت از تولید داخل و افزایش تولید شکر در داخل علت اصلی این کاهش است.
بر اساس آمارها، نیاز سالانه کشور به شکر به عنوان یک کالای اساسی ۲.۲ میلیون تن است. اکنون میزان قابل توجهی از این محصول از محل تولید داخل و مابقی کسری از محل واردات هر ساله تامین می شود.
کالاهای اساسی گروهی از کالاهای ضروری همچون برنج، روغن خوراکی، شکر، آرد نان، گندم، گوشت قرمز و گوشت مرغ در سبد خانوار ایرانی است. این کالاها نیازهای اساسی جامعه را تشکیل می‌دهند و از جایگاه با اهمیتی برخوردارند.
تا جایی که دولت برای تنظیم بازار این محصولات و تأمین مایحتاج عمومی ذخیره سازی، کنترل، قیمت‌گذاری، پایش مداوم روند تأمین و توزیع موجودی و به‌طور مستقیم نظارت را برعهده دارد.
سیاست موفق تثبیت نرخ ارز
هرگونه کاهش عرضه این کالاها در بازار می‌تواند تنظیم بازار را بهم بریزد. همین امر باعث شده تا بانک مرکزی برای حفظ کالاهای اساسی سیاست تثبیت نرخ ارز ( ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی) را درباره کالاهای اساسی در نظر بگیرد.
این مسئله در ثبات قیمت این محصولات در بازار اثرگذار بوده است.
میزان واردات شکر در سال ۱۴۰۱ حدود یک میلیون و ۲۶۲ هزار تن به ارزش ۶۸۳ میلیون دلار بود.
در واقع کاهش واردات شکر در سال ۱۴۰۲ به دلیل حمایت دولت از تولید داخل و افزایش کشت چغندرقند و نیشکر نسبت به سال‌های گذشته بوده که منجر به افزایش تولید شد.
به گونه‌ای که نه‌تنها بازار با کاهش عرضه شکر روبرو نشد. بلکه بازار این محصول تنظیم بوده و هیچ کمبودی در بازار نداشته‌ایم.
