مهر دانش‌آموز مرزنشین در پاسداشت مقام معلم

دانش‌آموز مرزنشین سربیشه‌ای در خراسان جنوبی با اهدای ۲ گونی پشم گوسفند در روز معلم، ضمن پاسداشت این مناسبت و ابراز مهر و محبتش، اعتقاد مردمان محلی در رفع دردهای عضلانی با استفاده از این الیاف طبیعی را به آموزگارش آموخت.

به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، همه ما روزی پشت میز و نیمکت نشسته و درس خوانده‌ایم. الان که بزرگ شده‌ایم و دانش‌آموزان را می بینیم، خاطرات دور یا نزدیک آن ایام برایمان زنده می‌شود؛ روزهایی که به شیطنت می‌گذشت و معلم‌هایی که با صبر زیاد سعی داشتند تا کلاس درس را منظم نگاه دارند.

آن روزها شاید اخم معلم را می‌دیدیم و از او می‌ترسیدیم اما روز معلم که می‌رسید هر دانش‌آموز تلاش داشت به نوبه خود با هدیه‌ای هر چند کوچک سهمی در شادی معلمش داشته باشد.

اکنون حس دانش‌آموز را در آن روزها بیشتر درک می‌کنیم. تمام سال تحصیلی به هر نحوی می‌گذشت تا وقتی که اردیبهشت و بزرگداشت روز معلم فرا می‌رسید، آنچنان تب و تابی در مدرسه برپا بود که چه کادویی بخریم و گل و شیرینی در دست چه کسی باشد تا وقتی معلم آمد، گل را به دستش دهیم.

آن روز معلم‌ها برای لحظه‌ای، شیطنت‌های بچه‌ها را فراموش کرده و همه دانش آموزان ساکت و منظم می‌شدند تا یکصدا جمله ای را که بارها تمرین کرده بودند، فریاد بزنند: «معلم عزیزم، روزت مبارک.»

روز معلم برای دانش‌آموزانی که بیش از ۹۰ درصد سال تحصیلی خود را کنار معلم گذرانده‌اند برای قدردانی بسیار مغتنم است.

مهر دانش‌آموز مرزنشین در پاسداشت مقام معلم

هدیه پشمی دانش‌آموز مرزنشین

دانش‌آموزان روستایی و عشایری گرچه در سایه امکانات حداقلی مشغول به تحصیل هستند اما وسعت مهر و علاقه شان به پاسداشت مقام معلم کمتر از هدایای پر زرق و برق شهرنشینان نیست.

در این میان، دانش‌آموز روستای مرزنشین از منطقه دُرح شهرستان سربیشه در خراسان جنوبی امسال با اهدای ۲ گونی پشم گوسفند سوژه شبکه‌های اجتماعی شد.

این دانش‌آموز که هشت ماه از سال تحصیلی، شاهد رنج معلمش به خاطر دردهای عضلانی پا و کمر بود، ۲ گونی پشم گوسفند برای روز معلم هدیه آورد چون به اعتقاد مردمان محلی آن منطقه، فردی که کمردرد و پا درد دارد اگر روی تشک پشم گوسفند بخوابد رنج و ناراحتی‌اش کم می‌شود.

معلمانی که در مناطق محروم و مرز نشین خدمت می‌کنند سال‌ها از عمرشان را با حداقل امکانات در روستاهای دور افتاده سپری کرده اند اما دلگرم مهر و محبت دانش آموزان این مناطق هستند که می‌توانند تمام سختی‌ها را به جان بخرند و از خدمت خسته نشوند.

معلمی و لمس مشکلات مرز

رفتن به نقطه صفر مرزی، دل و جرات زیادی می‌خواهد، اصلا دل بومی و محلی می‌خواهد که یک عمر همان‌جا تپیده باشد، که گرما و سرمایش را با سرپنجه‌هایش لمس کرده باشد. نقطه صفر مرزی، آنجاست که اگر انگشت بجنبانی در خاک کشور همسایه هستی. معلمان زیادی هستند که با عشق به خدمت، سختی کار در صعب العبورترین نقاط خراسان جنوبی را بر جان و دل می‌خرند تا دانش آموزان این دیار از تحصیل عقب نمانند.

خراسان جنوبی چهار شهرستان مرزی دارد که بیش از ۴۱ هزار دانش‌آموز دختر و پسر مرزنشین در شهرستان‌های درمیان، سربیشه، زیرکوه و نهبندان مشغول تحصیل هستند.

زندگی مرزنشینان خراسان جنوبی به دامداری و کشاورزی وابسته است اما همین صفا و صمیمت مردمان مرزنشین موجب شده که معلمی با همه سختی‌هایش در این مناطق شیرین شود.

مهر دانش‌آموز مرزنشین در پاسداشت مقام معلم

معلمی با چاشنی عشق

«فرزانه احمدی» مدیر آموزگار روستای مرزی خوشاب شهرستان سربیشه بیش از هفت سال است که کار تعلیم و تربیت دانش‌آموزان نقطه صفر مرزی شهرستان سربیشه را عهده‌دار است جایی که دیگر بعد از آن روستایی نیست و تا مرز افغانستان نیز ۱۵ کیلومتر فاصله دارد.

وی در گوشه‌ای از خاطراتش ضمن تبریک هفته معلم به همه معلمان کشور بویژه معلمان خراسان‌ جنوبی و معلمان مرزی، گفت: با این‌که در نقاط دیگر استان و حتی مرکز استان سابقه خدمت دارم ولی بهترین خاطراتم مربوط به منطقه مرزی شهرستان سربیشه است چرا که دارای مردمانی خونگرم و مهمان‌نواز است و دانش‌آموزانم را با جان و دل دوست دارم.

مدیر آموزگار این دبستان مرزی با اشاره به مشکلات موجود در نقطه مرزی شهرستان سربیشه، بیان کرد: به جرات می‌توانم بگویم کار در منطقه مرزی آسان نیست و در ابتدای هر سال تحصیلی همکارانی به این روستا و همچنین روستاهای مجاور می‌آیند اما نهایت یک یا دو هفته بعد روستا را ترک می‌کنند زیرا در اینجا گاهی اوقات حدود یک هفته مشکل کم‌آبی و بی‌آبی، قطعی برق و اینترنت داشته‌ایم.

احمدی با بیان این‌که بسیاری تصورشان این است که معلمان مرزی حقوق‌شان دو برابر است گفت: این‌طور نیست آنچه معلمان را به خدمت صادقانه در نقطه صفر مرزی تشویق می‌کند فقط و فقط عشق به دانش‌آموزان و مردمان بی‌آلایش مرزنشین است.

وی همچنین به گوشی از خاطرات دوران کاری‌اش در مرز اشاره‌ای کرد و افزود: با توجه به این‌که در داخل محیط مدرسه بیتوته دارم و مدرسه خارج از روستا قرار دارد سال گذشته نیمه شب در مدرسه، مار مشاهده کردم و به دفعات مکرر عقرب و سایر خزندگان در مدرسه دیده شده است ولی هیچ‌کدام از این‌ها باعث نشده که انگیزه خدمت از من گرفته شود و به فکر مهاجرت از این خطه بیفتم.

این معلم با تاکید به این‌که خداوند را شاکرم که توفیق خدمتگزاری به مردم صبور و دوست‌داشتنی مرز را نصیبم کرده است ادامه داد: با وجود داشتن امتیاز بالا و این‌که می‌توانم در مرکز شهر سربیشه خدمت کنم اما تمایلی به رفتن از مرز ندارم و دل‌کندن از دانش‌آموزان مرزی و مردم مرزنشین برایم خیلی سخت است.

وی با اشاره به اهدای مقداری پشم به عنوان هدیه روز معلم از سوی دانش‌آموز مرزنشین گفت: شاید باور نکنید این هدیه یکی از بهترین هدیه‌های عمرم بوده چرا که دانش‌آموزم با جان و دل و برای سلامتی‌ام طبق اعتقادات منطقه مرزی، این هدیه را تقدیم کرده و این بسیار ارزشمند است.

احمدی یادآور شد : همچنین دانش آموزان مرزنشین که اغلب امرار معاش خانواده‌هایشان از راه دامداری و عشایری است هدایایی از جمله ماست، دوغ و کشک محلی به عنوان هدیه روز معلم تقدیم می کنند که ارزش هر کدام از این هدایای بسیار بالاتر از محاسبات مادی است و با هیچ عدد و رقمی نمی توان این مهر و محبت را جبران کرد.

خراسان جنوبی چهار شهرستان مرزی در مجاورت کشور افغانستان دارد و مرکز شهرستان سربیشه در ۶۷ کیلومتری بیرجند است.

منبع: ایرنا

امیدرسان، رسانه امیدبخش

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *