قدم زدن در دنیای شکوفه های هزار ساله

روستای ولیان میزبان بهاری پر از گل و شکوفه‌های میوه و تابستانی معتدل با درخت‌هایی است که منظره زیبایی را به‌وجود آورده‌اند، این منطقه با چشم‌انداز‌های زیبا و چشمه‌های روانش محبوبیت زیادی در بین گردشگران دارد.

به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، این چشمه‌های آب‌سرد علاوه بر به‌وجود آوردن بخشی از طبیعت دیدنی اینجا، منبع آب مورد نیاز مردم این روستا هم هستند و از این لحاظ اهمیت زیادی دارند. همین‌طور درست از وسط روستا رودخانه‌ای می‌گذرد که در زبان محلی آن را «سوئک ولیان» می‌نامند.

رودخانه ولیان از کوه‌های اطراف جاری می‌شود و با گذر از بند ولیان، در میان روستا روان می‌شود. در مسیر این رودخانه باغ‌های گردو، گیلاس و آلبالو، گل و گیا‌های مختلف و چشم‌انداز‌های سبزی به چشم می‌خورد که همگی در کنار هم تفریح‌گاه‌های طبیعی بکری برای گردشگران این روستا به‌وجود آورده‌اند.

در اطراف روستا دشت‌های بزرگ و سبزی هم وجود دارد که می‌توانند محل مناسبی برای پیک‌نیک اهالی اطراف باشند.

یکی از محبوب‌ترین مکان‌های تفریحی این روستا «دربند ولیان» است. این منطقه با چشم‌انداز‌های زیبا و چشمه‌های روانش دلیل محبوبیت هرچه بیشتر روستا است. در واقع دربند کرج همین دربند ولیان است که از داخل روستا می‌گذرد.

روستای ولیان از نظر پوشش گیاهی شامل درخت‌های گردو، گیلاس، یونجه، بادام، خرمالو، ریواس، زردآلو، کنگر، گون، گندم، توت سفید و جو می‌شود.

قرار گرفتن این روستا در دامنه کوه‌های البرز، زمینه به‌وجود آمدن آب‌وهوای معتدل و به دنبال آن طبیعت چهارفصل و بکری را فراهم کرده است.
ولیان میزبان بهاری پر از گل و شکوفه‌های میوه و تابستانی معتدل با درخت‌هایی است که میوه‌های تابستانی بر آنها سنگینی می‌کنند.
روستای ولیان قدمتی ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ ساله دارد. یکی از ساکنین اولیه روستا «والی‌ها» بوده‌اند و به همین دلیل این روستا «والیان» نام‌گذاری شد. بعد‌ها و با گذر زمان نام این روستا به «ولیان» تغییر کرد و امروز به همین اسم نامیده می‌شود.

یک درخت چنار ۱۰۰۰ ساله در حیاط مسجد جامع ولیان است که به ثبت ملی رسیده است. همین‌طور یک درخت توت بسیار قدیمی دیگر هم در مسجد حضرت ابولفضل این روستا قرار دارد که هردو درخت جزوی از تاریخ این روستا هستند.

قبرستان تاریخی و تپه باستانی در مناطق «کلاغ دره» و «دره بنه» هم جزو آثار تاریخی این روستا هستند.

به دلیل آب‌وهوای مناسب و باغ‌های این منطقه، محلی‌های این روستا به باغ‌داری، زراعت و دامداری مشغول‌اند. توت سفید ولیان و توت خشک این منطقه در سراسر ایران مشهور است و جزو سوغاتی‌های این روستا است. غذا‌های محلی این روستا شامل انواع غذا‌های گوشتی، اشکنه، کالاجوش، دمک، سیر ماست پلو، آش رشته، جو آش، بلغور آش، گندم آش و ترش آش است.

منبع: صداوسیما

امیدرسان، رسانه امیدبخش