بافت نخستین فرش «گِلیج» دستباف مازندران با نقوش ساسانی
برای نخستین‌بار در مازندران، فرشی اصیل با طرح «گِلیج» و الهام از نقوش باستانی دوره ساسانی، به‌صورت کاملاً دستباف خلق شد؛ اثری فاخر که پیوندی از هنر کهن فرش‌بافی شمال و زیبایی‌شناسی معماری تاریخی را در قالبی نو احیا می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، «کبری و زهرا باقری»، دو خواهر هنرمند اهل دودانگه ساری، نخستین فرش دستباف مازندران را با نقوش اصیل گِلیج طراحی کردند و بافتند طرحی الهام‌گرفته از نقش «پای‌مرغ» متعلق به دوره ساسانی، که با بیش از ۴۰ روز تلاش مستمر و ذهنی‌بافی، تلفیقی بدیع از نماد‌های سنتی، میراث تصویری سفالینه‌های کهن و قالی‌بافی بومی را به نمایش می‌گذارد.
فاطمه باقری با تأکید بر نوآورانه بودن این طرح در حوزه فرش‌بافی منطقه، گفت : طرح گِلیج برای نخستین‌بار است که در فرش‌بافی مازندران اجرا می‌شود. از کودکی در کنار مادرمان گلیج می‌بافتیم، اما همیشه در فکر خلق چیزی تازه بودیم؛ طرحی که هم به ریشه‌ها وفادار باشد و هم نگاه‌ها را به خود جلب کند.
کبری باقری نیز که مسئولیت ترکیب‌بندی رنگ و چیدمان نقش‌ها در این اثر را برعهده داشت گفت : گِلیج با ساختار هندسی منظم خود، هم چشم‌نواز است و هم نمادی از نظم درونی و پیوستگی فرهنگی ماست. خواستیم چیزی ببافیم که نگاه هر بیننده‌ای را به اصالت و زیبایی سنتی ایران معطوف کند.
این هنرمندان با تأکید بر ظرفیت‌های بالقوه هنر گلیج و دیگر نقوش سنتی مازندران، حمایت هدفمند، تسهیل فرآیند ثبت آثار، ارائه تسهیلات برای تجهیز کارگاه‌ها، و فراهم‌سازی بستر مناسب برای حضور در بازار‌های داخلی و بین‌المللی را خواستار شدند.
این فرش گِلیج که در ابعاد ۱.۵ در ۱ متر و با استفاده از نخ‌های پشمی گیاهی بافته شده است ، علاوه بر وجه هنری، حامل روایتی از پیوند نسل‌ها و احیای یک میراث فراموش‌شده است. این اثر در زمره آثار فاخر صنایع‌دستی مازندران قرار گرفته و در حال طی مراحل مقدماتی برای ثبت استانی است.
فرش گِلیج، فراتر از یک اثر هنری، نماد زیست‌بوم فرهنگی مازندران است؛ روایتی از خلاقیت زنانه، اتکا به حافظه بومی، و تلاش برای حفظ میراث در مسیر توسعه. این اثر، آغازگر جریانی تازه در هنر فرش‌بافی شمال کشور است.
منبع: صداوسیما
